ಓದಿದ್ರಾ ವಿಸಾರಾವಾ?? ಪ್ಯಾಪರ್ನಾಗ್ ಬಂದಿತ್ತು ಇವತ್ತು. ಸಿಮೊಗಾದಾಗೆ ಹೊಸಾ ಮಂಡಿ ಮಾಡ್ಯಾರಂತೆ! ನಮ್ಮೋವು ಅಡಿಕೆಯಾ ಕಾಂಪ್ಲಿಮೀಟರ್ನಾಗೆ (Computer) ಮಾರ್ಕ್ಯಬೈದಂತೆ, ದಲ್ಲಾಳಿಯೆ ಇಲ್ಲಂತೆ, ಇಂಟ್ರುನೆಟ್ಟು ಸಾಕಂತೆ. ಹೆಂಗೈತೆ ಸುದ್ದಿ??
ಮೊನ್ನೆಗಂಟಾ ನಮ್ಮ್ ರಾಮಿ ಹೇಳ್ತುದ್ಲು, ಅಡಿಕೆಗೆ ರೇಟ್ ಬರಾದಿಲ್ಲ, ಮಾರ್ಕೆಟ್ನಾಗೆ ತಗಣಾದಿಲ್ಲ ಅಂತವಾ. ಇವಗಾ ಎಲ್ಲಾದಕ್ಕು ಕಂಪ್ಲಿಮೀಟರ್ ಬಂದೈತೆ, ನಮ್ಗು ವಸಿ ಒಳ್ಳೆದಾಕತಿ.. ಹೆಂಗ್ ನಡಿತೈತಂತೆ ಗೊತ್ತಾ ಕಂಪ್ಲಿಮೀಟರ್ ಮಂಡಿ, ನಮ್ ಅಯ್ನೋರ್ ತಾವ ಐತಲ ಕಂಪ್ಲಿಮೀಟರ್ ಅದ್ರಗೇ ರೇಟ್ ಬರಿಬೇಕಂತೆ, ಅದನ್ನಾ ಮಂಡಿಗ್ ಬರೊ ಗಿರಾಕಿಗಳು ನೋಡ್ಕ್ಯಂಡು, ಅವ್ರ್ ರೇಟ್ ಹಚ್ತಾರಂತಮ್ಮಿ. ಅಮ್ಯಾಕೆ ಯವಾರ ಕುದ್ರಿದ್ರೆ ನಮ್ದು ಅಡಿಕೆ ಮಂಡಿಕೆ ಕಳ್ಸ್ತುವು. ಅವ್ರು ಅಯ್ನೋರಿಗೆ ದುಡ್ಡು ತಂದ್ ಕೊಡ್ತಾರಂತೆ. ಹಿಂಗೆ ಇದ್ರೆ ಅದೇನ್ ಅರಾಮಾಕತೋ ಎನೋ. ಇಸ್ಟ್ ವರ್ಸಾ ಬ್ಯಾಸಾಯಾ ಮಾಡಾಕ್ ಮುಂಚೆ ಮಂಡಿಲಿ ಸಾಲ ಇಸ್ಕ್ಯಂತುದ್ವಾ, ಕಡಿಕೆ ಅಡಿಕೆ ಮಾರಿ ಸಾಲ ತೀರ್ಸ್ತುದ್ವು. ಇನ್ಮ್ಯಾಕೆ ಹೆಂಗ್ ಆಕತೋ ಎನೊ. ಮಂಡಿಲಿ ಅಡಿಕೆ ಹಾಕಿದ್ರು ಸಾಲ ಕೊಡ್ತುದ್ರು…
ಅಲ್ಲಾ ಈ ಕಂಪ್ಲಿಮೀಟರ್ನಾಗೆ ಅಂತದ್ ಏನೈತಿ ಅಂತ??? ಎಲ್ಲಾದಕ್ಕು ಕಂಪ್ಲಿಮೀಟರ್ ಬೇಕೇ ಬೇಕು ಅಂತಾರಲ.. ಹಿಂಗೆ ಆಗ್ತಿದ್ರೆ ಕಲ್ಟಿನೇಗ್ಲು (Cultivator) ಬದ್ಲು ಕಂಪ್ಲಿಮೀಟರ್ ತಂದ್ರು ತರ್ಬೈದು ಮುಂದಿನ್ ಗದ್ದೆ ಬ್ಯಾಸಾಯಕ್ಕೆ. ಇವಾಗ ಗದ್ದೆ ಅಕ್ಕುಪತ್ರ, ಪಾಣಿ ಎಲ್ಲ ಕಂಪ್ಲಿಮೀಟರ್ನಾಗೇ ಕೊಡ್ತಾರೆ. ಮುಂದೆ ಗದ್ದೆನುವ ಕಂಪ್ಲಿಮೀಟರ್ನಾಗೆ ತೋರ್ಸ್ತಾರೋ ಎನೊ. ಕಂಪ್ಲಿಮೀಟರ್ನಾಗೆ ಬ್ಯಾಸಾಯಾ ಮಾಡ್ಕ್ಯಂಡು ಬದುಕ್ಬೇಕಾಗ್ತತಿ ಮುಂದೆ.
ಇವಾಗಾಗ್ಲೆ ಟ್ಯಾಟ್ರಿ (tractor), ಕಲ್ಟಿನೇಗ್ಲು ಬಂದೆನೆಯ ನಮ್ ದೀವ್ನಾಯಕ್ರು ಹುಡುಗ್ರು ಗದ್ದಿಗೆ ಹೊಗಾದಿಲ್ಲ. ಮಳಿ ಬಿದ್ಮ್ಯಾಗೆ ಒಂದ್ಕಿತ ಹನುಮಂತಿ ಟ್ಯಾಟ್ರಿಲೋ, ಅಂಗಡಿ ಸಿದ್ದಪ್ಪನ್ ಟ್ಯಾಟ್ರಿಲೊ ಕಲ್ಟಿನೇಗ್ಲು ಹೊಡ್ಸಿ ಭತ್ತ ಹಾಕ್ತಾರೆ. ನೆಕ್ಸ್ಟು ಕಂಪ್ಲಿಮೀಟರ್ನಾಗೆ ಭತ್ತ ಬಿತ್ತೋ ಹಂಗೆ ಆಗ್ಬಿಟ್ರೆ ನಮ್ ಹುಡ್ರು ಹನುಮಂತಿ ಅಂಗಡಿ ಮುಂದೆ ಕುನ್ತಂತಾರೆ ಶೆಕೆಂಡ್ಶು ಹೆಂಡ ಸಾರಾಯಿ ಕುಡ್ಕಂಡು.
ಆಗಿರೊದು ಇಷ್ಟೆ: ನವೆಂಬರ್ 28ರಂದು National Spot Exchange Limited (NSEL) ಶಿವಮೊಗ್ಗಾದಲ್ಲಿ ತನ್ನ ಮೊದಲ Internet-based ಅಡಿಕೆ ಮಾರಾಟ ಕೇಂದ್ರ ಉದ್ಘಾಟನೆ ಮಾಡಿದೆ. ಸಧ್ಯಕ್ಕೆ ಕೆಂಪಡಿಕೆ ವ್ಯವಹಾರ ಮಾತ್ರ ನಡೆಯುತ್ತದೆ. ಮುಂದೆ ಚಾಲಿ, ಮೆಕ್ಕೆ ಜೋಳ ಎಲ್ಲಾದನ್ನು ಇದ್ರಲ್ಲೆ ಮಾರೋ ವ್ಯವಸ್ತೆ ಮಾಡುತ್ತಾರಂತೆ. ಇದ್ರಿಂದ ಅಡಿಕೆ ಬೆಳೆಗಾರರಿಗೆ ಏನ್ ಏನ್ ಉಪಯೋಗ ಅಗತ್ತೆ ಅನ್ನೊದು ಇನ್ನೂ ಸರಿಯಾಗಿ ತಿಳಿದು ಬಂದಿಲ್ಲ. (ಉಪಯೋಗ ಅಂದ್ರೆ ಗೊತ್ತಲ, ಮೊದ್ಲೆ ಸಾಲ ಸಿಗತ್ತೊ ಇಲ್ವೊ ಅನ್ನೊದು ಅಷ್ಟೆ).
The National Spot Exchange Ltd (NSEL), India's first online spot trading platform, promoted by Financial Technologies India Limited (FTIL), Multi Commodity Exchange (MSE) and National Agricultural Co-operative Marketing Federation of India (NAFED).
In the initial stage, the exchange is planning to launch arecanut, black pepper, castor seed, coriander, cumin seed, cotton (long and medium) gold, rubber, silver, tur and urad for trading. In the next phase, the exchange may start spot trading in other commodities like industrial metals, fertilizers and pesticides.
As of now, agri-commodities will be launched with production areas as delivery centers of Gujarat, Maharashtra, Karnataka, Kerala, and Bihar. Physical delivery will be on the basis of T+1 and T+3.
ಸ್ನೆಹಸೇತು: ವಿಜಯ ಕರ್ನಾಟಕ ಮತ್ತು Financial Express
ಭಾರತದಲ್ಲೆ ಇರೋರಿಗೆ ಕಸ್ಟಮರ್ ಸರ್ವಿಸ್ ಅಂದ್ರೆ ಏನು ಅಂತ ಬಹಳನೇ ಚನ್ನಾಗಿ ಗೊತ್ತಿರತ್ತೆ, ಆದ್ರೆ ಇಲ್ಲಿ ಹಾಗಲ್ಲ. ಸರ್ವಿಸ್ ಇಂಡಸ್ಟ್ರಿಯಲ್ಲಿ ಇರೋರಿಗೆ ಅದ್ರ ಗಂಧಗಾಳಿನೂ ಇಲ್ಲ, ಕಸ್ಟಮರ್ ಅಂದ್ರೆ ಅವ್ರು ಕೊಡೊ ಸೇವೆನ ಬೇಡೊ ಜನ ಅಂತ ಅನ್ಕೊಂಡಿದಾರೆ. ಇಲ್ಲಿಗೆ ಬಂದಮೇಲೆ ಇವರ ಸೇವಾಮನೋಭಾವ ನೋಡಿ, ಇದನ್ನ ಬರಿಬೇಕಾಯ್ತು.
ಬೆಂಗಳುರು ವಿಮಾನ ನಿಲ್ದಾಣದಲ್ಲಿ ಮೊದಲ ಬಾರಿಗೆ ಇಲ್ಲಿನ ಸರಕಾರಿ ಸ್ವಾಮ್ಯದ Gulf Air ಹತ್ತಿದಾಗಲೆ ಇದರ ಮೊದಲ ಅನುಭವ ಅಯಿತು. ನಗುಮೊಗದ ಸೇವೆ ಕೊಡಿ ಅಂತನೆ ಎಲ್ಲ Airline Companies ಗಗನಸಖಿಯರನ್ನ ಗಗನಸಖರನ್ನ hire ಮಾಡುತ್ವೆ. ಆದರೆ Gulf Air ಏನು ಕಂಡು ಇವರನ್ನ hire ಮಾಡಿದೆ ಅನ್ನೋದು ಇವತ್ತಿಗೂ ಅರ್ಥ ಆಗಿಲ್ಲ. ಎಲ್ಲಾರು ಗಂಟುಮುಖದವರೆ ಅದ್ರಲ್ಲಿ. ಏನ್ ಬೇಕಾದ್ರು ಕೇಳಿ ತಂದ್ ಬಡಿತಾರೆ ನಿಮ್ಮ ಮುಂದೆ, ಆದ್ರೆ ನಗು ಮಾತ್ರ ಅವ್ರಲ್ಲಿ ಕೇಳ್ಬೇಡಿ. ಅದು ಸಿಕ್ಕಲ್ಲ ಕಾಸ್ ಕೊಟ್ರುನು. ಸರಿ ಹಾಳಗ್ ಹೋಗ್ಲಿ ಹೆಂಗು ನಂಗೂ ಸುಸ್ತಾಗಿತ್ತು ಅಂತ ಅವತ್ತು ಅದ್ರ ಬಗ್ಗೆ ತಲೆ ಕೆಡ್ಸ್ಕೊಂಡಿರ್ಲಿಲ್ಲ. ಇನ್ನೇನು ಬಹರೇನ್ ಬರತ್ತೆ ಅನ್ನೋವಾಗ ನನ್ ಪಕ್ಕ ಕುತ್ಕೊಂಡಿದ್ದ ಒಬ್ಬರು ಹಿರಿಯರು ಕೇಳೇಬಿಟ್ರು ಅಲ್ಲಿಯ ಒಬ್ಬ ಗಗನಸಖನಿಗೆ, ನಿಮ್ಮೆಲ್ಲರ ಮನೆಲೂ ಇವತ್ತೇ ಯಾರಾದ್ರು ಸತ್ ಹೋದ್ರಾ ಅಂತ. ಹಂಗೆಲ್ಲ ಏನೂ ಆಗಿಲ್ಲ ಅಂತ confirm ಆದ್ಮೇಲೆ ಮತ್ತೆ ಯಾಕೆ ಎಲ್ಲಾರು ಅಳುಮುಖ, ಗಂಟುಮುಖ ಇಟ್ಕೊಂಡಿದಿರಿ ಅಂತನೆ ಕೇಳಿದ್ರು, ಅವ್ನು ಅದಕ್ಕೆ ಏನೊ ಕಿತ್ ಹೋಗಿರೊ dialogue ಹೊಡ್ದು ಹೋದ. ಆಮೇಲೆ ಮತ್ತೆ ನಮ್ಮ ಬೆಂಗಳೂರಿನ ಹಿರಿಯರೆ ಅವರಿಗೆಲ್ಲ ಇನ್ನೊಂದು ಕಿತ್ ಹೋಗಿರೊ ಜೋಕೆ ಹೇಳಿ ನಗಿಸೊ ಪ್ರಯತ್ನನು ಮಾಡಿದ್ರು.
ಸರಿ ಈ ಜನ ಹಿಂಗೆ ಅಂತ ಅನ್ಕೊಂಡು ನಾನು ನಮ್ ಕಂಪನಿ ಕೊಟ್ಟಿದ್ದ ಅಪಾರ್ಟ್ಮ್ಮೆಂಟ್ಗೆ ಹೋದೆ. ನನ್ ಪುಣ್ಯಕ್ಕೆ ಅಲ್ಲಿ ನಮ್ಮ ದೇಶದವರೆ ಎಲ್ಲಾರು ಇದ್ದಿದ್ರಿಂದ ಹೆಚ್ಗೆ ಎನೂ ತೊಂದರೆ ಆಗಿರ್ಲಿಲ್ಲ.
Mostly ಬಹರೇನಿನ ಗಾಳಿಗೆ ಇರಬೇಕು ಹಿಂಗೆಲ್ಲ ಆಗೋದು. ನಮ್ಮ ದೇಶದ್ದೆ ಆದ ICICI Bankಅಲ್ಲಿ ಸಿಗೋ ಭಾರತೀಯರು ಕೂಡ ಮುಖ ಗಂಟು ಹಾಕ್ಕೊಂಡಿದ್ರು. ನಾನು ನೋಡಿದ ಹಾಗೆ Citi Bank ಒಳಗೆ ಕೆಲ್ಸ ಮಾಡೊ ಭಾರತೀಯರು ಮಾತ್ರ ತಮ್ಮ ಭಾರತೀಯತೆಯನ್ನು ಉಳ್ಸ್ಕೊಂಡಿದಾರೆ ಅಂತ ಅನ್ಸತ್ತೆ. ಅಲ್ಲಿ ಎಷ್ಟೊಂದು ಚನಾಗಿ ನೋಡ್ಕೊಂಡ್ರು. ನಾನು ನನ್ನ ಅಕೌಂಟ್ ಒಪೆನ್ ಮಾಡಿದ ದಿನದಿಂದ ಇವತ್ತಿನವರೆಗು ಚನ್ನಾಗಿನೆ ನೋಡ್ಕೊಳ್ತಿದಾರೆ, ಪರ್ವಾಗಿಲ್ಲ ಅವ್ರು.
ಇನ್ನೊಂದು ಕಸ್ಟಮರ್ ಸರ್ವಿಸ್ ಎಂಬ ಶಬ್ಧದ ಅರ್ಥನೇ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲದ ಸಂಸ್ಥೆ ಇದೆ. ಅದ್ರ ಹೆಸ್ರು Zain (Good ಅಂತ ಅರ್ಥ ಬರತ್ತೆ ಇಂಗ್ಲಿಷಲ್ಲಿ). ಇದೊಂದು Vodafone ಸ್ವಾಮ್ಯದ ದೂರವಾಣಿ ಸಂಸ್ಥೆ. ಕಸ್ಟಮರ್ ಸರ್ವಿಸ್ ಅಂದ್ರೆ ಏನೂ ಅನ್ನೊದೇ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ ಇಲ್ಲಿ ಕೆಲ್ಸ ಮಾಡೊ ಜನಕ್ಕೆ. ನಕ್ಕರೆ ಎಲ್ಲಿ make-up ಹಾಳಗತ್ತೋ ಅನ್ನೊ ಭಯ ಇದೆ ಅಂತ ಅನ್ಸತ್ತೆ, ಅದಕ್ಕೆ ಇಲ್ಲಿ ಯಾರೂ smile ಕೂಡ ಮಾಡಲ್ಲ. ಇವ್ರ ಜೊತೆ ಸಕ್ಕತ್ತಾಗೆನೆ ಜಗಳ ಆಡಿದಿನಿ ಈ ವಿಚಾರಕ್ಕೆ. ಮೊನ್ನೆ ಮತ್ತೆ ಹೋದಾಗ ಇನ್ನೊಂದು comlaint ಕೂಡ ಕೊಟ್ಟಿದಿನಿ ಈ ವಿಚಾರವಾಗಿ. ನೊಡ್ಬೆಕ್ ಏನ್ ಮಾಡ್ತಾರೆ ಅಂತ.
ಇಲ್ಲಿನ ಅಂಗಡಿಗಳಲ್ಲೂ ಇದೇ ಹಣೆಬರಹ. ಅದ್ಯಾಕೆ ಇವ್ರನ್ನ ಕೆಲ್ಸಕ್ಕೆ ಇಟ್ಕೊಳ್ತಾರೆ ಅನ್ನೋದೆ ಅರ್ಥ ಆಗಲ್ಲ. ಯಾವ mallಗೆ ಹೋಗಿ, ಯಾವ್ದೇ ಅಂಗಡಿಗೆ ಹೋಗಿ, ಎಲ್ಲಿ ನೋಡಿದರು ಗಂಟು ಮೋರೆಗಳೇ ಕಾಣಿಸೊದು ಇಲ್ಲಿ. ಇವಾಗೆಲ್ಲ ನಂಗೂ ಇದ್ರ ಅಭ್ಯಾಸ ಆಗಿ ಹೋಗಿದೆ, ಅದ್ರ ಬಗ್ಗೆ ಹೆಚ್ಗೆ ತಲೆ ಕೆಡ್ಸ್ಕೊಳೊದಿಲ್ಲ ಇವಾಗ…
ಪುಣ್ಯಕ್ಕೆ ನಮ್ ಕಂಪನಿಲಿ ಇಂತ ಪ್ರಾಬ್ಲಮ್ ಇಲ್ಲ. ಯಾಕೆಂದ್ರೆ ನಮಿಗೆ ಕಸ್ಟಮರ್ಸ್ ಕೂಡ ಇಲ್ಲ….. :)
ನನಗೆ ಭಾಳ ಇಷ್ಟ ಆಗೋ ವಿಚಾರಗಳಿಂದ ಶುರು ಮಾಡಣ :)
ಈ ದೇಶದಲ್ಲೂ ಸಿನೆಮಾ ಟಾಕಿಸ್ ಇವೆ. ಆವಲ್ ಸಿನೆಮಾ, ಆಲ್ ಹಮ್ರ ಸಿನೆಮಾ, ದಾನ ಸಿನೆಮ, ಸೀಫ್ ಸಿನೆಮಾ ಹೀಗೆ ಹಲವಾರು ಸಿನೆಮಾ ಮಂದಿರಗಳು ಇವೆ. ಇದರಲ್ಲಿ ಅವಲ್, ಹಮ್ರ ಮಾತ್ರ traditional one Screen halls. ಸೀಫ್ ಮತ್ತು ದಾನಾ ಸಿನೆಮಾಗಳು ವಟಾರದ ಟೆಂಟ್ಗಳು. Dana Mall ಒಳಗೆ 12 sceens ಇದ್ದರೆ, Seef Mall ಒಳಗೆ 16 Screens ಇವೆ. ನಮ್ಮ ದೇಶದ ಹಿಂದಿ,ಮಲಯಾಳಿ, ತೆಲುಗು ಮತ್ತು ತಮಿಳು ಸಿನೆಮಾಗಳೂ ಇಲ್ಲಿ ಪ್ರದರ್ಷನ ಆಗುತ್ತವೆ. ಕನ್ನಡ ಮಾತ್ರ ಇಲ್ಲ.
ಇಲ್ಲಿ ಹಿಂದಿ ಸಿನೆಮಾಗಳು ಗುರುವಾರನೆ ಬಿಡುಗಡೆ ಆಗತ್ತೆ. ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ಮತ್ತು ಅರಬಿ ಸಿನೆಮಾಗಳಿಗೆ ಯಾವಾಗ್ಲೂ ಜನ ಇರ್ತಾರೆ. ಬೇರೆ ಭಾಷೆಗಳಿಗೆ ಹೆಚ್ಚಿಗೆ ಜನ ಇರದೆ ಟಿಕೆಟ್ ಅರಾಮಾಗಿ ಸಿಗತ್ತೆ. ಸಿನೆಮಾ ನೋಡೊದು ಮಾತ್ರ ಭಾರಿ costly ವ್ಯವಹಾರ. ಇಲ್ಲಿ ticket rate ಶುರು ಆಗೋದೇನೆ ೨.೫ ದಿನಾರಕ್ಕೆ. (ಸುಮಾರು 250 ರುಪಾಯಿ). ಸೀಫ್ ಮತ್ತು ದಾನಾ ಸಿನೆಮಾಗಳಲ್ಲಿ ೩.೫ ದಿನಾರ್ ಅಗತ್ತೆ ಒಂದು ಟಿಕೆಟ್ಗೆ.
ಈ ದೇಶದಲಿ ಪ್ರಪಂಚದ ಎಲ್ಲಾ ಪತ್ರಿಕೆಗಳು ಸಿಗುತ್ವೆ. 200fils (ಅಂದರೆ ಸುಮಾರು 20 ರುಪಾಯಿ) ಇಂದ ಹಿಡಿದು 10 ದಿನಾರವರೆಗಿನ (ಸುಮಾರು 1000ರುಪಾಯಿ) ಪತ್ರಿಕೆಗಳು ಮಾರಾಟ ಅಗುತ್ವೆ. ನಮ್ಮ ಕನ್ನಡದ ತರಂಗ, ಸುಧ, ಲಂಕೆಶ್, ಹಾಯ್ ಬೆಂಗಳೂರು, ಪೋಲೀಸ್ ನ್ಯೂಸ್, ಮುಂತಾದ ವಾರ ಪತ್ರಿಕೆಗಳು, ಪ್ರಜಾವಾಣಿ ಮತ್ತು ಉದಯವಾಣಿ ದಿನ ಪತ್ರಿಕೆಗಳು ಸಿಗುತ್ವೆ. ಇಲ್ಲಿ ಸ್ಥಳೀಯ ಪತ್ರಿಕೆಗಳು ಕೂಡ ಓದೊಕೆ ಚನಾಗಿರುತ್ತವೆ. Gulf Daily News, Khaleej Times, Gulf News, Bahrain Tribune ಎಂಬ ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ಭಾಷೆಯ ಪತ್ರಿಕೆಗಳು ಮತ್ತು ೫-೬ ಅರಬಿ ಭಾಷೆಯ ಪತ್ರಿಕೆಗಳು ಇಲ್ಲಿ ಮುದ್ರಣವಾಗುತ್ತವೆ.
ಬಹರೇನಿನಲ್ಲಿ ಭಾರತೀಯ ಹೋಟೆಲುಗಳಿಗೇನು ಬರ ಇಲ್ಲ. ಅವಲ್ ಸಿನೆಮಾದ ಎದುರೆನೆ 4 ಭಾರತೀಯ ಹೋಟೆಲುಗಳಿವೆ. ಅದರಲ್ಲಿ ಬಹಳ ಹೆಸರುವಾಸಿ ಆಗಿರುವುದು ಸಂಗೀತಾ ಎಂಬ ಮದ್ರಾಸಿ ಹೋಟೆಲ್. ಇದರ ಹತ್ತಿರ ಮೈಸೂರು ಹೋಟೆಲ್ , Chef Corner ಮತ್ತು Central Cafe ಎಂಬ ಕನ್ನಡದ ಹೋಟೆಲ್ ಇವೆ. ಅದನ್ನ ಬಿಟ್ಟರೆ ಆನಂದಭವನ ಎಂಬ ಉಡುಪಿ ಮೂಲದ ಹೋಟೆಲ್ ಕೂಡ ಮನಾಮ ಮಾರ್ಕೇಟಿನಲ್ಲಿದೆ.
ಬಹರೇನಿನ ತುಂಬ ಲೆಬನಾನಿ ಹೋಟೆಲ್ ಇವೆ. ಇದಲ್ಲದೆ ಬಹಲಷ್ಟು Dance bars, discoಗಳು ಇವೆ. ಇವುಕ್ಕೆ ಇಂತ ಸೌಲಭ್ಯಗಳೇ ಇರದ ಸೌದಿ ಮತ್ತು ಕುವೈತಿ ಜನರೆನೆ ಹೆಚ್ಚಿನ ಗಿರಾಕಿಗಳು. ಇಲ್ಲಿ ಭಾರತೀಯರಿಗೆ ಯಾವುದೆ ಬೆಲೆ ಇಲ್ಲ. ಇದನ್ನೆಲ್ಲ ಒತ್ತಟ್ಟಿಗಿಟ್ಟರೆ ಅಮೆರಿಕಾ ಮೂಲದ ಹೋಟೆಲ್ಗಳು ಬಹಳಾನೆ ಇವೆ.
ಮೇಲೆ ಕಾಣಿಸುತ್ತಿರುವುದು ಸಂಗೀತಾ ಹೋಟೆಲಿನಲ್ಲಿ ನನಗೆ ಬಹಳ ಇಷ್ಟ ಆದ ತಿಂಡಿ. ಇದಕ್ಕೆ Mini-Tiffin ಅಂತ ಹೇಳ್ತಾರೆ ( ಹಂಗೇನು ನಂಗೆ ಅನ್ಸಲ್ಲ). ಇದಕ್ಕೆ ಕೇವಲ ಒಂದು ದಿನಾರು ಮಾತ್ರ. :) ನಮ್ಮನೆವ್ರಿಗೆ ಇಲ್ಲಿ ಬಹಳ ಇಷ್ಟ ಆಗೊದು ಇಲ್ಲಿ ಸಿಗುವ ಸಂಗೀತಾ Special Falooda. ಅದು ಹೆಂಗಿರತ್ತೆ ಅಂತ ನೀವೆ ನೊಡಿ...
ಈ ದೇಶಕ್ಕೆ ಪ್ರಪಂಚದ ಎಲ್ಲಾ ಭಾಗಗಳಿಂದ ಕೆಲಸಗಾರರು ಬರುತ್ತಾರೆ. ಅದರಲ್ಲಿ ಹೆಚ್ಚಿನ ಜನ ಪಿಲಿಪೈನ್ ದೇಶ, ಭಾರತ, ಪಾಕಿಸ್ತಾನ, ಬಾಂಗ್ಲಾದೆಶದವರೇ ಇದ್ದಾರೆ. ಹೀಗೆ ಬೇರೆ ಬೇರೆ ದೇಶಗಳಿಂದ ಬಂದಿರುವ ಕೆಲಸಗಾರರು ತಮ್ಮ ತಮ್ಮ ದೇಶದಿಂದ ಬಂದಿರುವ ಇತರ ಜನರನ್ನು ಸೇರಲು ತಮ್ಮದೇ ಆದ ಕ್ಲಬ್ಬುಗಳನ್ನು ಹುಟ್ಟುಹಾಕಿದ್ದಾರೆ. ನಮ್ಮ ದೇಶದ ಜನರು 1915ರಲ್ಲೆ Indian Club ಅನ್ನೋ ಸಂಸ್ಥೆಯನ್ನು ಸ್ಥಾಪಿಸಿದ್ದಾರೆ. ಸದ್ಯ ಅದೇನು ಇಡೀ ದೇಶವನ್ನು represent ಮಾಡ್ತಿಲ್ಲ, ಅದು ಇವಾಗ ಕೇರಳೀಯರ ಸಂಸ್ಥೆಯ ತರ ಆಗಿದೆ. ಕನ್ನಡದ ಜನ ತಮಗಾಗಿ ಕನ್ನಡ ಸಂಘ ಶುರು ಮಾಡಿಕೊಂಡಿದ್ದಾರೆ.
ಬುಧವಾರ ಬೆಳಿಗ್ಗೆ ನಾನು ಎದ್ದಾಗ ನನ್ನ ಮೊಬೈಲ್ನಲ್ಲಿ ಒಂದು ಮೆಸೇಜ್ ಇತ್ತು, "ನೀವೆಲ್ಲ free ಇದ್ದರೆ ಇವತ್ತು ಬಹ್ರೈನ್ ಸುತ್ತಣ್ವ? ಅಂತ.. ಅದು ನಮ್ಮ ಹೊಸ ಕನ್ನಡಿಗ ದೊಸ್ತು ದಿನೇಶ್ ಕಳಿಸಿದ್ದಾಗಿತ್ತು.. ಸರಿ, ನಮಿಗು ಹೆಂಗು ರಜ ಇತ್ತಲ, ಜೊತೆಗೆ ಸುಧಿ ಕೂಡ ಸೌದಿಯಿಂದ ಬಂದಿದ್ದ, ಈ ದೇಶನ ನೋಡೆಬಿಡನ ನಾವು ಬರ್ತಿವಿ ಅಂತ ಹೇಳಿದ್ವಿ. 11 ಗಂಟೆಗೆ ಹೊರ್ಡೋದು ಅಂತ ಡಿಸೈಡ್ ಅಯಿತು.. ಸರಿ ಎಲ್ಲ ರೆಡಿ ಅಗೊಶ್ಟ್ರಲ್ಲಿ ನೆನಪಾಯಿತು ನಮ್ಮ ಸುಧಿ ಹೊರಗೆ ಎನೂ ತಿನ್ನಲ್ಲ ಅಂತ.... ತಕ್ಷಣಕ್ಕೆ ಲಕ್ಷ್ಮಿ ಹೇಳಿದ್ಲು ನಾನು ಪಲಾವ್ ಮಾಡ್ತಿನಿ ಅಂತ.. ನಾವು ಪಲಾವ್ ಮತ್ತೆ ಮೊಸರನ್ನ ರೆಡಿ ಮಾಡೋಷ್ಟ್ರಲ್ಲಿ 12.30 ಆಗಿತ್ತು. ಅದೆ ಹೊತ್ತಿಗೆ ದಿನೇಶ್ ತಮ್ಮ ಪತ್ನಿಯೊಂದಿಗೆ ಬಂದರು. ಅವರ ಕಾರಿನಲ್ಲೇ ನಮ್ಮ ಬಹ್ರೈನ್ ಯಾತ್ರೆ ಸುಗಮವಾಗಿ ನಡೆಯಿತು.. ಅದರ ಮುಂದಿನ ಕಥೆ...
ಮೊದ್ಲೆ ಒಂದ್ಸಲ ಹೇಳಿದ್ನಲ, ಈ ದೇಶ ತೀರ ಎನು ದೊಡ್ಡದಿಲ್ಲ ಅಂತ, ನಮ್ಮ್ ಬೆಂಗಳೂರಿಗಿಂತ ಸ್ವಲ್ಪ ಸಣ್ಣಕೆ ಇದೆ. ಆದ್ರೆ ಅತ್ಯುತ್ತಮವಾದ ರಸ್ತೆ ಇರೊದ್ರಿಂದ ಬೆಂಗಳೂರಲ್ಲಿ ಸುಸ್ತಾದಷ್ಟು ಸುಸ್ತಾಗಲ್ಲ ಇಲ್ಲಿ. ಅದ್ರಲ್ಲೂ ಕಾರಲ್ಲಿ ಹೋದ್ರೆ ಎನೂ ಗೊತ್ತಾಗೊದಿಲ್ಲ. J
ನಮ್ಮನೆಯಿಂದ ಶುರುವಾದ ಪ್ರಯಾಣ ಈ ದೇಶದ ರಾಜರ ವಂಶದವರು ಇರುವ area ಕಡೆ ತಿರುಗಿತು. ಬಹ್ರೈನಿನಲ್ಲಿ ನಾನು ಕಂಡ ಅತ್ತ್ಯುತ್ತಮವಾದ ರಸ್ತೆ ಅಂದರೆ ಅದೆನೆ. ರಸ್ತೆಯ ಪಕ್ಕದಲ್ಲಿ ಸುಂದರವಾದ ಹಸಿರು ಮರ ಗಿಡಗಳನ್ನ ಬೆಳಸಿದಾರೆ, ( ಇಡೀ ದೇಶದಲ್ಲಿ ಇದೊಂದೆ ರಸ್ತೆ ಹಿಂಗೆ ಹಸಿರು ಹಸಿರಾಗಿ ಇರೊದು ಅನ್ಸತ್ತೆ). ಇಲ್ಲಿಂದ ಮುಂದೆ ಶುರು ಆಗೋದೆ ಬಹ್ರೈನಿನ ಮರುಭೂಮಿ. ( ಹೆಂಗೆ ನೋಡಿದ್ರುನು ನಮ್ಮ ಹಿಂದಿ ಸಿನೆಮಾದಲ್ಲಿ ತೊರ್ಸೊ ಮರುಭೂಮಿ ತರ ಕಾಣ್ಸ್ಲಿಲ್ಲ ಇದು). ಸಕ್ಕತ್ dry ಮರುಭೂಮಿ ಇಲ್ಲಿದು, ಮರಳುಗಾಡು ಅಂತ ಅನ್ನೊಕೆ ಮರಳೇನು ಇಲ್ಲ, ಇರೊದೆಲ್ಲ ಸುನ್ನಕಲ್ಲು ಮಿಶ್ರಿತ ಮಣ್ಣು ಇಲ್ಲಿದು. ಅದಕ್ಕೆ ಇರ್ಬೆಕು ಯಾವಾಗ್ಲು ಬಿಸಿ ಬಿಸಿ ಅಗಿರತ್ತೆ ನೆಲ..
ಹಿಂಗೆ ಮುಂದೆ ಹೊಗ್ತಾ ಇದ್ದಾಗ ಬಹ್ರೈನ್ ವಿಶ್ವ ವಿದ್ಯಾಲಯ ಕಾಣಿಸ್ತು. ನಾವೆನು ಅದ್ರ ಒಳಗೂ ಹೋಗ್ಲಿಲ್ಲ, ಅಕಸ್ಮಾತ್ ಹೋಗಿದ್ರುನು ಉಪಯೋಗ ಎನಿರ್ಲಿಲ್ಲ). ಅಲ್ಲಿಂದನು ಹಂಗೆ ಮುಂದೆ ಹೋದ್ವಿ. ರಸ್ತೆ ಪಕ್ಕದಲ್ಲಿರುವ sign board ಸಹಾಯದಿಂದ ನಾವು ತಲುಪ ಬೇಕಾದ ಸ್ಥಳ First Oil Well of Bahrain ತಲ್ಪಿದ್ವಿ.
ಈ ಮೊದಲ ತೈಲ ಬಾವಿ ಪಕ್ಕನೆ Dar An Naft Oil Museum ಇದೆ. ನಮ್ಮ ದುರಾದ್ರುಷ್ಟಕ್ಕೆ ರಮದಾನ್ ಹಬ್ಬದ ಪ್ರಯುಕ್ತ ಅದಕ್ಕೆ ಅವತ್ತು ರಜ. ಆದ್ರೆ ಪಕ್ಕ ಇರೊ First Oil Well ನೋಡೋಕೆ ಸಿಕ್ತು. ಇವಾಗ ಇದ್ರಲ್ಲಿ ಪೆಟ್ರೋಲಿಯಮ್ ಸಿಗದೆ ಇದ್ರುನು, ಈ ಬಾವಿಗೆ ಬಹಳ ಮಹತ್ವ ಇದೆ. ಅದೇನು ಅಂದರೆ ಇಡೀ Gulf Regionಗೆ ಇದೇ ಮೊದಲ ತೈಲ ನಿಕ್ಷೇಪ ಅಂತೆ. 1931ನೆ ಇಸ್ವಿ ಅಕ್ತೋಬರ್ ತಿಂಗಳಿನಲ್ಲಿ ಇಲ್ಲಿ ನೆಲ ಕೊರಿಯೊಕೆ ಶುರು ಮಾಡಿದ್ರೆ, 1932ನೆ ಇಸ್ವಿ ಜೂನ್ ತಿಂಗಳಿಗೆ ಕಚ್ಚಾ ತೈಲ ಸಿಕ್ಕಿತಂತೆ. ಅಲ್ಲೆ ಇರುವ ಸಣ್ಣ ಬೊರ್ಡಿನಲ್ಲಿ ಬರೆದಿರೊ ಪ್ರಕಾರ ಈ ತೈಲ ಬಾವಿಯಲ್ಲಿ ಗಂಟೆಗೆ 400 ಬ್ಯಾರೆಲ್ ಕಚ್ಚಾ ತೈಲ ಉತ್ಪತ್ತಿ ಮಾಡ್ತಿದ್ರಂತೆ. ಸದ್ಯಕ್ಕೆ ಇದ್ರಲ್ಲಿ ಎನೂ ಸಿಗಲ್ಲ, ಅದಕ್ಕೆ ಇದನ್ನ museum ಮಾಡಿದಾರೆ.
ಇಲ್ಲಿಗೆ ಹೋಗಿದ್ದಕ್ಕೆ ನನ್ಗೆ ಒಂದು ಉಪಯೋಗ ಅಯಿತು. ಮೊದಲಿನಿಂದ ನಾನು ಅಯಿಲ್ ವೆಲ್ ಅಂದರೆ ಹೆಂಗೆಂಗೆ ಇರತ್ತೆ ಅಂತ ಅನ್ಕೊಂಡಿದ್ನೊ ಹಂಗೆ ಇದು ಇರಲ್ಲ ಅನ್ನೋದು ಮನದಟ್ಟಾಯಿತು. ನಮ್ಮೂರಲ್ಲಿ ಸರ್ಕಾರ ತೋಡಿ ಕೊಟ್ಟಿರೊ ಬೋರ್ಗಲ್ ಬಾಮಿಗು ಇದಕ್ಕೂ ಎನೂ ವ್ಯತ್ಯಾಸ ಇರಲ್ಲ. ಅಲ್ಲಿ ಹ್ಯಾಂಡಲ್ ಇರತ್ತೆ, ಇಲ್ಲಿ ಮೋಟಾರ್ ಕೂಡ್ಸಿರ್ತಾರೆ ಅಷ್ಟೆ. ಇವಾಗ ಹೊಸ ಟೆಕ್ನಾಲಜಿ ಉಪಯೊಗಿಸುತ್ತಾರಂತೆ, ಅದೇನು ಅನ್ನೋದು ಗೊತ್ತಾಗ್ಲಿಲ್ಲ ನಂಗೂ.. ಅದ್ರೆ ಇದೇ ತರದ್ದು ಭಾಳಾನೆ ತೈಲ ಬಾವಿಗಳಿವೆ ಇಲ್ಲಿ.
ಇಲ್ಲಿ ಹಾಕಿರೊ ಪೈಪ್ ಗಳನ್ನ ನೋಡಿದ್ಮೇಲೆ ನಮ್ಮೂರಿನ ಭಾಗವತರ ಮನೆ ಪ್ರಶಾಂತಂಗೆ ಇದನ್ನ ತೋರ್ಸ್ಲೇಬೇಕು ಅಂತ ಅನ್ಸ್ತು. ಕಿಲೋಮೀಟರ್ಗಟ್ಲೆ ಪೈಪ್ ಜೋಡ್ಸಿದಾರೆ ಇಲ್ಲಿ. ಪ್ರತಿ oil wellನು oil refinery ಹತ್ತಿರ ಇರೊ Crude Oil Tankಗೆ connect ಮಾಡೋಕೆ ಈ ಪೈಪಿನ ವ್ಯವಸ್ತೆ. ಇದನ್ನೆಲ್ಲ ಕಾಯೋಕೆ ಸರ್ಕಾರ police ಸಿಬ್ಬಂದಿನ ನೇಮಕ ಮಾಡಿದೆ. ಅವ್ರು ಜೀಪಲ್ಲಿ ಸುತ್ತಾಡ್ತಾನೆ ಇರ್ತಾರಂತೆ ಇಲ್ಲೆಲ್ಲಾ. ಕಳ್ಳತನದ ಕಾಟ ಇಲ್ಲದೇ ಇದ್ರುನೂ ಏನೂ ಅಪಾಯ ಆಗದೆ ಇರ್ಲಿ ಅಂತ ಅವ್ರುನ್ನ ಇಟ್ಟಿದಾರೆ ಅಷ್ಟೆ.
ನಮಗೆ museum ಒಳಗೆ ಹೋಗೋಕೆ ಆಗದೆ ಇದ್ರುನು, ಒಂದು live oil well ನೋಡೊಕೆ ಸಿಕ್ತು. ನಾವು ಅದ್ರ ಪಕ್ಕ ಹೋಗಿ ನಿಂತು ಒಂದಿಷ್ಟು ಪಟ ತೆಕ್ಕೊಂಡ್ವಿ. ಈ oil well technology ಚನಾಗಿತ್ತು. ಅದೇ ಸೆಳೆದಿಟ್ಟ crude oilನ ಅದು ಉಪಯೋಗ ಮಾಡ್ಕೊಳತ್ತೆ ಇಂಜಿನ್ ರನ್ ಮಾಡೊಕೆ.
ಇಲ್ಲಿಂದ ನಮ್ಮ ಮುಂದಿನ ಪ್ರಯಾಣ Bahrain International Formula One Circuit ಕಡೆಗೆ. ಹಿಂದೆ ಯಾವಾಗಲೋ TVಲಿ ನೋಡ್ತಿದ್ದ ಬಹ್ರೈನ್ ಫ಼ಾರ್ಮುಲ 1 ಅಂಗಣ ಹತ್ತಿರದಿಂದ ನೋಡೋಕೆ ಬಹಳಾನೆ ಚನಾಗಿದೆ. ವರ್ಷಕ್ಕೆ ಒಮ್ಮೆ ಮಾತ್ರ ಇಲ್ಲಿ Formula 1 ರೇಸ್ ನಡಿಯೊದು. ಸೊ.. ನಮಿಗು ಇಲ್ಲಿ ಇವಾಗ ನೋಡೋಕೆ ಎನೂ ಇರ್ಲಿಲ್ಲ. ಆದ್ರೆ ನವೆಂಬರ್ ತಿಂಗಳಲ್ಲಿ ಅದೆನೊ ಒಂದು ರೇಸ್ ನಡಿಯತ್ತಂತೆ, 3 ದಿನ ಇರತ್ತೆ, ಆದ್ರೆ ಒಮ್ಮೆ ಹೋಗಣ ಅಂತ ಅನ್ಕೊಂಡು ಹತ್ತಿರದಲ್ಲಿದ್ದ ಒಂದು tent ಒಳಗೆ ಹೋದ್ವಿ. ಅಲ್ಲಿ ನೋಡಿದ್ರೆ McLaren Mercedes Formula 1 ಕಾರನ್ನೇ ತಂದಿಟ್ಟಿದಾರೆ!! ಇದೆಲ್ಲೋ ಮೋಸ ಅನ್ಕೊಂಡು ಅದನ್ನ ಅನುಮಾನದ ದ್ರುಷ್ಟಿಲೇ ನೋಡಿದ್ರೆ ನಿಜವಾದ ಕಾರನ್ನೆ ಇಟ್ಟಿದಾರೆ!! ಅದ್ರ ಜೊತೆ ಈ ಎಲ್ಲಾ ಕಾರುಗಳ Fansಗೆ ಮಾರೋಕೆ ಅಂತ T-Shirts, Caps, Shoes, ಹಿಂಗೆ ಏನೇನೇನೋ ಇಟ್ಟಿದ್ರು, ಸಿಕ್ಕಾಪಟ್ಟೇ ಕಾಸ್ಟ್ಲಿ ಅಷ್ಟೆ J
ಹೆಂಗು ನಮಿಗೆ ಓಡ್ಸೊಕೆ Formula 1 Car ಸಿಗಲ್ಲ ಇಲ್ಲಿ, ಅದಕ್ಕೆ ಅವ್ರುನು ಸ್ವಲ್ಪ ತಲೆ ಓಡ್ಸಿ Carting ವ್ಯವಸ್ಥೆ ಮಾಡಿದಾರೆ. ನಾವು ತೀರ ಮುಂಚೆ ಹೋಗಿದ್ವಿ, ಅಲ್ಲಿ ಬಾಗಿಲು ಹಾಕಿತ್ತು.. ಅದಕ್ಕೆ ಮತ್ತೆ ಸ್ವಲ್ಪ ಬಿಸ್ಲು ಕಮ್ಮಿ ಆದ್ಮೆಲೆ ಬರಣ ಅಂತ ಮುಂದಿನ ದಾರಿ ಹಿಡಿದ್ವಿ.
ನಮ್ಮ next stop ಇದ್ದಿದ್ದು ಜ಼ಲಾಕ್ ಅನ್ನೊ ಸಮುದ್ರ ತೀರದಲ್ಲಿ. ಹಬ್ಬದ ರಜಗಳ ಸಾಲೇ ಇದ್ದಿದ್ರಿಂದ ಅಲ್ಲಿ ಭಾಳಾನೆ ಜನ ಇದ್ರು. ಕಾಲಿಡೊಕೂ ಜಾಗ ಇರ್ಲಿಲ್ಲ ನಮಿಗೆ ಅಲ್ಲಿ. ಅದಕ್ಕೆ ಅಲ್ಲಿ ಹೆಚ್ಚಿಗೆ ಸಮಯ ಕಳಿಯದೆ ಮುಂದೆ ಹೋದ್ವಿ.
ಅದು ಅಲ್ ಅರೀನ್, ಬಹರೇನ್ ದೇಶದ ಏಕಮಾತ್ರ wildlife park, ಚಿಕ್ಕ ಕಾಡು ಕೂದ ಇದೆ. ಇಲ್ಲಿ ಕೂಡ ಬಹಳಾನೆ ಜನ ಇದ್ರು, ನಾವು ಹೋಗಿದ್ದು ಕೂಡ ಸ್ವಲ್ಪ ಲೇಟ್ ಅಗಿತ್ತು, ನಮಿಗೆ ಹಸಿವು ಕೂಡ ಆಗಿತ್ತು. ಅಲ್ಲೆ ಮರದ ನೆರಳಿನಲ್ಲಿ ಕುಳಿತು ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಮಾಡಿದ ಪಲಾವ್ ಮತ್ತು ಮೊಸರನ್ನ, ಜಿಲೇಬಿ ತಿಂದ್ವಿ. ಇಲ್ಲಿಂದ ಮತ್ತೆ ಫ಼ಾರ್ಮುಲ ೧ ಅಂಗಣಕ್ಕೆ ವಾಪಾಸ್ ಬಂದ್ವಿ. ಅಲ್ಲಿ ೧೦ ನಿಮಿಷ cart drive ಮಾಡೊಕೆ ಪ್ರತಿ ತಲೆಗೆ ೫ ದಿನಾರ್ ಕೊಡಬೇಕು. ನಾವು ೩ ಜನ ಮಾತ್ರ ಆಡಿದ್ವಿ, ಲಕ್ಷ್ಮಿ ಮತ್ತೆ ಸುಧಿ shoe ಹಾಕ್ಕೊಂಡಿರ್ಲಿಲ್ಲ ಅಂತ ಅವ್ರಿಗೆ ಆಡೊಕೆ ಬಿಡ್ಲಿಲ್ಲ.
ಆಟ ಆಡಿ ಮುಗಿಸಿದಾಗ ಸೂರ್ಯ ಮುಳುಗಿದ್ದ, ನಮಿಗುನು ಮನೆ ನೆನಪಾಗಿ ವಾಪಾಸ್ ಬಂದ್ವಿ.
ಅದೂ ಒಂದು ಕಾಲ ಇತ್ತು...... ನಾನು ಎನಾದ್ರು ತೊಗೋಳ್ಬೇಕು ಅಂದರೆ ಅದು ಯಾವ ಬ್ರಾಂಡ್, ಎಷ್ಟ್ ದುಡ್ಡಾಗತ್ತೆ, ಎಲ್ಲಿ ಮಾನ್ಯುಫ಼್ಯಾಕ್ಚರ್ ಮಾಡಿದ್ದು ಅಂತೆಲ್ಲಾ ಎನೂ ನೊಡದೆ, ತೊಗೊಳ್ಬೇಕೋ ಬೇಡ್ವೊ ಅಂತನೂ ಯೊಚ್ನೆ ಮಾಡದೆ, ಹಂಗೆ ಸುಮ್ನೆ ತೊಗೋಳ್ತಿದ್ದೆ. ಆದ್ರೆ ಈ ದೇಶದಲ್ಲಿ ಇವಾಗ ಎನಾದ್ರು ತೊಗೊಳ್ಬೆಕು ಅಂದರೆ ೫ ೫ ಸಲ ಯೊಚನೆ ಮಾಡೊಕೆ ಶುರು ಮಾಡಿದಿನಿ...
ಇದ್ರ ಹಿಂದೆ ಹಲವಾರು ಕಾರಣಗಳಿವೆ.... ಮೊದ್ಲು ಎಲ್ಲಿ ಮಾನ್ಯುಫ಼್ಯಾಕ್ಚರ್ ಮಾಡಿದ್ದು ಅನ್ನೋದ್ರ ಬಗ್ಗೆ ಯಾವತ್ತೂ ಯೋಚನೆ ಮಾಡ್ತಿರ್ಲಿಲ್ಲ, ಯಾಕೆಂದ್ರೆ ಎಲ್ಲದನ್ನ ಅಲ್ಲೆ ಬೆಂಗಳೂರಿನ ಹತ್ತಿರನೇ ಎಲ್ಲಾದ್ರು ಮಾನ್ಯುಫ಼್ಯಾಕ್ಚರ್ ಮಾಡಿರ್ತಾರೆ ಅಂತ ಗ್ಯಾರಂಟಿ ಇರ್ತಿತ್ತು. ಅದ್ರೆ ಇಲ್ಲಿಗೆ ಬಂದಮೇಲೆ ಎಲ್ಲಾದ್ರಲ್ಲೂ MADE IN INDIA ಅನ್ನೋ label ಇದ್ಯಾ ಅಂತ ಹುಡುಕೋಕೆ ಶುರುಮಾಡಿದಿನಿ. ಆದ್ರೆ ಅದು ಸಿಗೊದು ಭಾಳನೆ ಕಮ್ಮಿ..
ಭಾರತದಲ್ಲ್ಲಿ ತಿನ್ನೊ ವಸ್ತುಗಳಮೇಲೆ ಹಸಿರು ಅಥವ ಕಂದು ಬಣ್ಣದ ಚುಕ್ಕೆ ಇರ್ತಿತ್ತು, ಅದ್ರಿಂದ ಭಾಳನೆ ಅರಾಮಾಗಿ ಗೊತ್ತಾಗ್ತಿತ್ತು ಅದು ವೆಜ್ಜೊ ಅತ್ವ ನಾನ್-ವೆಜ್ಜೊ ಅಂತ.... ಇಲ್ಲ್ಲಿ ಹಂಗೆಲ್ಲ ಎನ್ ಮಾರ್ಕೂ ಇರಲ್ಲ..( ಅದ್ರೆ ನಮ್ ದೇಶದಿಂದನೇ ಇಂಪೋರ್ಟ್ ಮಾಡ್ಕೊಂಡಿರೊದಾದ್ರೆ ಮಾತ್ರ ಮಾರ್ಕ್ ಇರತ್ತೆ) ಇಲ್ಲಿ ವೆಜ್ಜು ನಾನ್ ವೆಜ್ಜು ಎಲ್ಲಾದನ್ನೂ ಒಟ್ಟಿಗೆ ಇಟ್ಟಿರ್ತಾರೆ.... ಪ್ರತಿಯೊಂದು ಪ್ಯಾಕಿನ ಹಿಂದೆ ಬರ್ದಿರ್ತಾರಲ ಅದನ್ನ ಓದಿದ್ರೆ ಮಾತ್ರ ಗೊತ್ತಾಗತ್ತೆ ಅದು ವೆಜ್ಜೊ ನೊನ್ವೆಜ್ಜೊ ಅಂತ.. ಎಲ್ಲಿ ಮಾನ್ಯುಫ಼್ಯಾಕ್ಚರ್ ಮಾಡಿದ್ದು, ಎನೇನ್ ಹಾಕಿದಾರೆ ಅನ್ನೊದನ್ನೆಲ್ಲಾ ಓದಿ, ಆಮೇಲೆ ಅರ್ಧಘಂಟೆ ಯೋಚನೆ ಮಾಡಿ, ತೊಗೊಳ್ಬೆಕೋ ಬೇಡ್ವೋ ಅಂತ ದೆಸೈಡ್ ಮಾಡೊ ಹೊತ್ತಿಗೆ ಭಾಳಾನೇ ಸುಸ್ತಾಗತ್ತೆ, ಪ್ರತೀ ಕೌಂಟರ್ ಮುಂದೆನು ಇದನ್ನೆ ಮಾಡೊ ಪರಿಸ್ಥಿತಿ ಉಂಟಾಗಿದೆ.. ಇಲ್ಲಿ ಜೀವನ ಶಾನೆ ಕಷ್ಟ ಕಣಣ್ಣೊ...
ಅಯ್ಯೊ ಇನ್ನೊಂದ್ ವಿಚಾರಾನೆ ಹೇಳೊಕೆ ಮರ್ತಿದ್ದೆ.. ಇಲ್ಲಿ ಕೆಲವು ಬೇಕರೀಲಿ ಎಲ್ಲಾದಕ್ಕೂ ಮೊಟ್ಟೆ ಹಾಕ್ತಾರಂತೆ, ಅರಾಮಾಗಿ ಬ್ರೆಡ್ ಕೂಡ ತಿನ್ನೊಕೆ ಆಗಲ್ಲ, ಎಲ್ಲಾದನ್ನೂ ೩ ೩ ಸಲ ಕೇಳಿ ಕನ್ಫ಼ರ್ಮ್ ಮಾಡ್ಕೊಂಡು ತೊಗೊಳ್ಬೇಕು, ಇಲ್ಲಿ ಬೇಕರಿಲಿ ಸಮೊಸ, ಪಕೋಡ, ಕಾರ ಸೇವ್ ಹಿಂಗೆ ಎನೇನೆಲ್ಲ ಮಾರ್ತಾರೆ, ಆದ್ರೆ ಅದನ್ನ ತಿನ್ನೊಕೆ ಮನಸ್ಸು ಬರಲ್ಲ ಅಷ್ಟೆ. ಯಾಕೆಂದ್ರೆ ಅಲೂ ಸಮೊಸ ಜೊತೆ ಖೀಮಾ ಸಮೊಸ ಕೂಡ ಒಟ್ಟೀಗೆ ಮಾಡ್ತಾರೆ......ವೆಜ್ ಪಫ಼್ ಜೊತೆ ಚಿಕನ್ ಪಫ಼್... ಅಲ್ಲಿಗೆ ನಮ್ ಬೇಕರಿ ವ್ಯವಹಾರ ಮುಗಿತು...
ನಿನ್ನೆ ಬೆಳಿಗ್ಗೆ sandwich ತಿನ್ಲೇಬೇಕು ಅಂತ ಅನ್ಸಿಬಿಡ್ತು. ಸರಿ ಹಂಗಾದ್ರೆ ಬೇಕಾಗಿರೊ ಸಾಮಾನೆಲ್ಲ ತರಣ ಅಂತ ಮನೆ ಹತ್ತಿರಾನೆ ಇರೊ ನಮ್ಮ Food World ತರದ್ದು ಅಂಗಡಿ Ashwaq Al-Heiliಗೆ ಹೋದೆ, ಎಲ್ಲಾ ತರಕಾರಿ, ಸೊಪ್ಪು ತೊಗೊಂಡು, Dairy Counterಗೆ ಬಂದೆ, ಅಲ್ಲಿ ಸಿಕ್ಕಾಪಟ್ಟೆ ತರದ್ದು chees ಇಟ್ಟಿದ್ರು.. ಹಿಂದೆ ಒಂದ್ಸಲ ನಮ್ ಪ್ರಶಾಂತ್ ಪಂಡಿತರು ಹೇಳಿದ್ದು ನೆನಪಯಿತು.. ಚೀಸ್ ಕೂಡ ನಾನ್ ವೆಜ್ ಅನ್ನೋದು.... ಸರಿ ಮತ್ತೆ ಅಲ್ಲಿ ನನ್ research ಶುರ್ ಅಯಿತು, pack ಹಿಂದೆ ನೋಡಿದ್ರೆ ಹಾಕಿರೊ ವಸ್ತುಗಳಲ್ಲಿ Natural Rennet from Calf ಅಂತ ಬರ್ದಿದ್ರು... ಮತ್ತೆ ಏನಪ್ಪ ಇದು ಗೋಳು ಅಂತ ಅದನ್ನ ತೊಗೊಳ್ದೆ ಮನೆಗ್ ಬಂದು internet ಒಳಗೆ ಹುಡುಕಿದೆ, ಅವಾಗ ಗೊತ್ತಾಗಿದ್ದು ಇಷ್ಟು.. ಈ ಚೀಸ್ ಅನ್ನೊದನ್ನ ಮಾಡೊಕೆ ಇನ್ನು ಹಾಲು ಕುಡಿಯುವ ಚಿಕ್ಕ ಆಕಳು ಕರುವಿನ ಜಟರದಿಂದ ( ತೀರ ತಿಳಿಲಿಲ್ಲ ಅನ್ನೊರಿಗೆ ಕರು ಹೊಟ್ಟೆಯಿಂದ) ತೆಗ್ಯೊ rennet ಬೇಕಾಗತ್ತಂತೆ.. ಅಲ್ಲಿಗೆ ಚೀಸ್ ಹಾಕಿ sandwich ಮಾಡೊದನ್ನ ಬಿಟ್ಟು, ಹಂಗೆನೆ ತರಕಾರಿ sandwich ಮಾಡಿದೆ..
ಯಾಕೋ ಏನೋ ಗೊತ್ತಾಗ್ತಿಲ್ಲ, ನಮ್ಮ weekend ಪ್ಲಾನ್ಗಳು ಪ್ರತಿ ವಾರನು ಎಕ್ಕುಟ್ಟಿ ಹೋಗ್ತಿವೆ :( ಕಳೆದವಾರ ನಮ್ಮ ಮನೆ ಹತ್ತಿರಾನೆ ಇರೋ ಬಹ್ರೈನ್ ಕೋಟೆ ಮತ್ತು ಸಮುದ್ರ ನೋಡೋಕೆ ಹೋಗಾಣ ಅಂತ ಹೊರಟ್ವಿ. ಆದ್ರೆ ನಡಿತಾ ನಡಿತಾ ಗೊತ್ತಾಯಿತು, ಅದು ನಮ್ಮ ಮನೆಯಿಂದ ಭಾಳನೆ ದೂರ ಇದೆ ಅಂತ. ಅರ್ಧ ದಾರಿ ನಡ್ಕೊಂಡು ಹೊದೊವ್ರು ಮತ್ತೆ ವಾಪಾಸ್ ಬಂದು ಮನೆ ಹತ್ತಿರ ಇರೋ ಶಾಪಿಂಗ್ ಮಾಲ್ಗೆ ಹೊದ್ವಿ.
ಈ ವಾರ ದೇಶದ ದೊಡ್ಡ ಮಸೀದಿ ನೋಡಣ ಅಂತ ಹೊರಟ್ವಿ. ಕಾರ್ಸ್ ಹತ್ತಿ ಹೋದರೆ, ಎಲ್ಲಿ ಇಳಿಬೇಕು ಅನ್ನೋದೇ ತಿಳಿಲಿಲ್ಲ, ಬಸ್ ಮಾತ್ರ ಹೋಗ್ತಾನೆ ಇತ್ತು, ಕೊನೆಗೆ ನಮಿಗೆ ಗೊತ್ತಿರೋ ಒಂದು ಜಾಗಕ್ಕೆ ಅದು ಬಂದಾಗ ಇಳ್ಕೊಂಡ್ವಿ, ಮತ್ತೊಂದ್ ವೀಕ್ ಎಂಡ್ ಬಗೆ ಹರಿತು. ಆದ್ರೆ ಅದರಿಂದ ಒಂದು ಉಪಕಾರನು ಆಯಿತು. ಏನು ಅಂತ ಹೇಳ್ತೀನಿ ಇರಿ....
ನಾವು ಬಸ್ ಇಳಿದ ಜಾಗದ ಹತ್ತಿರಾನೆ ಬಹ್ರೈನ್ ಕನ್ನಡ ಸಂಘ ಇತ್ತು. ಮೊದಲು ಅಲ್ಲಿಗೆ ಹೋದಾಗೆಲ್ಲಾ ಮುಚ್ಚಿದ ಬಾಗಿಲನ್ನ ನೋಡ್ಕೊಂಡು ವಾಪಸ್ ಬರತಿದ್ವಿ. ಇದೇ ಕೊನೆಯ ಟ್ರೈ ಅಂತ ಒಮ್ಮೆ ಒಳಗೆ ಹೋಗಿ ನೋಡಿದ್ರೆ, ಬಾಗ್ಲು ತೆಗ್ದಿತ್ತು, ಒಬ್ನು ಮೀನು ಹಿಡಿತಾ ನಿಂತಿದ್ದ (ಸಮುದ್ರದಲ್ಲಿ ಅಲ್ಲ,ಮೀನಿನ ತೊಟ್ಟಿಲಿ). ಅವನನ್ನ ಕೆಲನ ಅಂತ ನೋಡಿದ್ರೆ ಆ ಮುಂಡೆದಕ್ಕೆ ಕನ್ನಡನೆ ಬರಲ್ಲ, ಆದ್ರೆ ಅವ್ನೆ ಕನ್ನಡ ಸಂಘದ ಮೊದಲ ಕೆಲಸಗಾರ ಅಂತೆ........
ಕೊನೆಗೆ ಒಬ್ಬರು Bahrain Defence Force (ಬಹ್ರೈನ್ ಸೈನ್ಯ)ಗೆ ಕೆಲಸ ಮಾಡುತ್ತಿರುವ ಮಂಗಳೂರಿನ ಶೆಟ್ಟಿ ಅನ್ನೋರು ಸಿಕ್ರು. ಪಾಪ ಅವರೇ ನಾವು ಸಂಘದ ಸದಸ್ಯರಾಗೊದಿಕ್ಕೆ ಏನ್ ಮಾಡ್ಬೇಕು ಅಂತ ಎಲ್ಲ ಹೇಳಿದ್ರು. ಅವರೇ ಅಪ್ಲಿಕೇಶನ್ ಕೊಡಿಸಿ, ಪೆನ್ ಕೊಟ್ಟು, ಏನ್ ಬರೀಬೇಕು ಅಂತಾನು ಹೇಳಿದ್ರು. ನಾನು ತುಂಬಿದ ಅಪ್ಲಿಕೇಶನ್ ನೋಡಿ, 2 ಜನ ಸಾಕ್ಷಿ ಬೇಕು ಅಂತ ಕೇಳ್ಬಿಟ್ರು......
ಈ ದೇಶದಲ್ಲೇ ಯಾರು ನಮಿಗೆ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ, ಇನ್ನು ಸಾಕ್ಷಿ ಎಲ್ಲಿಂದ ಹುಡುಕ್ಕೊಂಡ್ ಬರಲಿ ಅಂದೆ ಅವ್ರಿಗೆ, ಅವಾಗ ಅವ್ರು ನನ್ನ ಪರವಾಗಿ ಸಾಕ್ಷಿಗೆ ಸೈನ್ ಮಾಡಿದ್ರು, ಮತ್ತೊಂದು ಸಾಕ್ಷಿಗೆ ಇನ್ನೊಬ್ರು ಶೆಟ್ಟಿ ಅನ್ನೋರನ್ನ ಹುಡುಕ್ಕೊಂಡ್ ಬಂದ್ರು. ಕೊನೆಗೆ ಗೊತ್ತಾಯಿತು, ಅಲ್ಲಿ ಇರೋ ಸದಸ್ಯರಲ್ಲಿ ಬಹಳ ಜನರ ಹೆಸರು ಶೆಟ್ಟಿ ಅಂತಾನೆ ಅಂತ... ಮುಂದಿನ ಮೀಟಿಂಗ್ ಒಳಗೆ, ನಮ್ಮ ಅಪ್ಲಿಕೇಶನ್ ಬಗ್ಗೆ ಚರ್ಚೆ ಮಾಡಿ, ನಂತರ ಉಳಿದ directors ಒಪ್ಪಿದರೆ ನಮಿಗೆ ಸದಸ್ಯತ್ವ ಕೊಡ್ತಾರಂತೆ, ಅದಕ್ಕೆ ಇನ್ನೆಷ್ಟ ದಿನ ಬೇಕೋ ಏನೋ!! ಆದರೆ ಸದಸ್ಯತ್ವದ ಅಪ್ಲಿಕೇಶನ್ ಕೊಟ್ಟಿದ್ದಕ್ಕೆ ಒಂದು ಉಪಯೋಗ ಆಯಿತು.
ನಾವುನು ಬೇಕಾದ್ರೆ ಅಲ್ಲಿಗೆ ವಾರದ ಕೊನೆಗೆ ಹೋಗಿ, ಅಲ್ಲಿನ ಜನರ ಜೊತೆ ಬೆರಿಬೊದಂತೆ. ಕನ್ನಡ ಸಂಘದಲ್ಲಿ ಫ್ಯಾಮಿಲಿ ಕೇರಂ, ಫ್ಯಾಮಿಲಿ darts, ಕ್ರಿಕೆಟ್ ಎಲ್ಲ ಆಡ್ತಾರಂತೆ (ನಾವು ಹೋದಾಗ ಎಲ್ಲಾ darts ಆಡೋಕೆ ರೆಡಿ ಆಗ್ತಿದ್ರು). ಒಂದು ಚಿಕ್ಕ ಲೈಬ್ರರಿ ಇದೆ, ಕನ್ನಡ, ಹಿಂದಿ, ಇಂಗ್ಲಿಷ ಪುಸ್ತಕಗಳು ಸಿಗುತ್ವೆ, ಓದೋಕೆ ಇಷ್ಟ ಇದ್ರೆ ಪ್ರತಿ ಮಂಗಳವಾರ ಹೋಗಬೇಕಂತೆ. ಲೈಬ್ರರಿ ನೋಡ್ಕೊಳೋರು ವಾರಕ್ಕೆ 2 ಬುಕ್ ಕೊಡ್ತಾರಂತೆ. ಎಲ್ಲ ಇಂಡಿಯನ್ newspapers ಸಿಗತ್ತೆ ಅಲ್ಲಿ, (ಉದಯವಾಣಿ, ಹಾಯ್ ಬೆಂಗಳೂರು, ಲಂಕೇಶ್, Times of India, Gulf Daily News...). ಒಂದು ಪ್ರಾಬ್ಲಮ್ ಎನೂ ಅಂದ್ರೆ ಈ ಕನ್ನಡ ಸಂಘ ಓಪನ್ ಆಗೋದು ಸಂಜೆ 7 ಗಂಟೆ ನಂತರನೆ ಅಂತೆ. ಎಲ್ಲ ಪ್ರೋಗ್ರಾಮ್ಸ್ ಶುರು ಅಗೊಷ್ಟ್ರಲ್ಲಿ 8 ಗಂಟೆ ಆಗಿರತ್ತೆ. ನಮ್ಮ ಹಳ್ಳಿಗೆ ಕೊನೆ ಬಸ್ ಇರೋದು 9.30ಗೆ.. ಮೋಸ್ಟ್ಲಿ ನಮಿಗೆ ಎಲ್ಲ ಪ್ರೋಗ್ರಾಮ್ಸ್ ಅಟೆಂಡ್ ಮಾಡೋಕೆ ಆಗಲ್ಲ ಅಂತ ಕಾಣ್ಸತ್ತೆ. ನೋಡಣ ಏನಾಗತ್ತೆ ಮುಂದೆ ಅಂತ..
ಹೇಳೋಕೆ ಮರ್ತಿದ್ದೆ, ಮೊತ್ತ ಮೊದಲನೆ ಬಾರಿಗೆ ಬಹ್ರೈನಲ್ಲಿ Filter Coffee ಕುಡ್ಯೋ ಯೋಗ ಬಂತು ನಿನ್ನೆ. ಕನ್ನಡ ಸಂಘದ ಹತ್ತಿರ Indian Club ಅಂತ ಇದೆ ( ನಂಗೆ ಸಿಕ್ಕಿರೋ ಮಾಹಿತಿ ಪ್ರಕಾರ ಈ ಇಂಡಿಯನ್ ಕ್ಲಬ್ ಒಳಗೆ ಇರೋದೆಲ್ಲ ಮಲ್ಲುಗಳಂತೆ, so, too much ಮಲ್ಲು politics ಅಂತೆ ಅಲ್ಲಿ). ಈ ಇಂಡಿಯನ್ ಕ್ಲಬ್ ಎದರು ಸಂಗೀತ ಅಂತ ಒಂದು ಸೌತ್ ಇಂಡಿಯನ್ ಹೋಟೆಲ್ ಇದೆ (ಪಕ್ಕಾ ಮದ್ರಾಸಿ ಹೋಟೆಲ್ ಅದು). ಈ ಹೋಟೆಲ್ ಫಿಲ್ಟರ್ ಕಾಫಿ ಸರ್ವ್ ಮಾಡತ್ತೆ.. ಅಬ್ಬ ಎಷ್ಟ್ ದಿನ ಆಗಿತ್ತು ಒಂದು ಒಳ್ಳೆ ಕಾಫಿ ಕುಡಿದು, 250 ಫಿಲ್ಸ್ ಕೊಟ್ಟು ಒಂದು ಕಾಫಿ ತೊಗೊಂಡು ಕುಡ್ಕೊಂಡ್ ಬಂದ್ಮೇಲೆ ಭಾಳನೆ ಖುಷಿ ಆಯಿತು, ಮನಸ್ಸಿಗೂ ಸಮಾಧಾನ ಆಯಿತು. ಸ್ಟೋರಿ ಈಲ್ಲಿಗೆ ಮುಗಿಲಿಲ್ಲ, ನಮ್ಮ ಮನೆವ್ರು ಹೋಟೆಲ್ ಹುಡ್ಗನ್ನ ಕೇಳೆ ಬಿಟ್ರು ಕಾಪಿ ಪುಡಿ ಎಲ್ಲಿ ಸಿಗತ್ತೆ ಅಂತ (ಹಿಂಗೆ ಹೊರಗೆ ಹೋದಾಗೆಲ್ಲ ಏನಾದ್ರು ಒಂದು ಕೇಳ್ತಾನೇ ಇರ್ತಾರೆ ;) 3 ವಾರದ ಹಿಂದೆ ICICI ಬ್ಯಾಂಕ್ ಗೆ ಹೋದಾಗ ಅಲ್ಲಿರೋ ಕನಡದ ಶೆಟ್ರು ಹುಡ್ಗೀನ ಮಾತಾಡ್ಸಿ Indian Beauty parlour ಎಲ್ಲಿದೆ ಅಂತ information ಎತ್ಕೊಂಡ್ ಬಂದಿದ್ರು...)
ಲಾಸ್ಟ್ ಅಪ್ಡೇಟ್:
ಸುಧಿಯ ಹಳೆ ರೂಮ್ ಮೇಟ್ ಒಬ್ರು ಬಂದಿದ್ದಾರೆ ಬೆಂಗಳೂರಿಂದ, ಅವ್ರು ನಮಿಗೆ ಕಾಫಿ ಫಿಲ್ಟರ್ ಮತ್ತೆ ಒಂದು KG ಕಾಫಿ ಪುಡಿ ತಂದಿದರೆ :) ಇನ್ಮೇಲೆ ಮನೇಲೆ ಕಾಫಿ ಮಾಡ್ತಿವಿ, ನೀವು ನಮ್ಮ ಮನೆಗೆ ಬನ್ನಿ ಕಾಫಿ ಕುಡಿಬೇಕು ಅಂತ ಅನ್ಸಿದಾಗೆಲ್ಲ :) ಎನೂ ಒಟ್ನಲ್ಲಿ ನಮಿಗೆ ಇನ್ನೊಬ್ರು ಕನ್ನಡದೋರು ಮಾತಾಡೋಕೆ ಸಿಕ್ಕಹಾಗೆ ಆಯಿತು ಈ ದೇಶದಲ್ಲಿ.
ಬಹ್ರೈನ್.... ಸೌದಿ ಅರೇಬಿಯಾದ ಮರುಭೂಮಿಯ ಪಕ್ಕದಲ್ಲೇ ಇರೋ ಒಂದು ಸಣ್ಣ ದ್ವೀಪ ರಾಷ್ಟ್ರ. ವಿಸ್ತಾರದಲ್ಲಿ ನಮ್ಮ ಬೆಂಗಳೂರಿಗಿಂತ ಸ್ವಲ್ಪ ಸಣ್ಣಕೆ ಇದೆ, ಆದ್ರೆ ಬೆಂಗಳೂರಿನಷ್ಟು ಚನ್ನಾಗಿಲ್ಲ (ಹಂಗಂತ ನಂಗೇನ್ ಇಲ್ಲಿಗೆ ಬಂದಿದ್ದು ಬೇಜಾರಾಗಿಲ್ಲ, ಪಾಪ ನನ್ ಹೆಂಡತಿಗೆ ಬೇಜಾರಾಗಿದೆ ಅಷ್ಟೆ, ಅವಳ ಪ್ರಕಾರ ಇಷ್ಟೇ ದೊಡ್ದದಗಿರೋ ಸಿಂಗಪುರಕ್ಕೆ ಹೋಗ್ಬೇಕಿತ್ತಂತೆ). ಹಂಗೇ ನೋಡ್ತಿದ್ರೆ ನಮ್ಮ ಶಿವಾಜಿ ನಗರ ಇದ್ದಹಾಗೆ ಇದೆ ಈ ದೇಶ :)
ಒಟ್ಟಾರೆ ಈ ದೇಶದಲ್ಲಿ ಸುಮಾರು ೭.೫೦ ಲಕ್ಷ ಜನ ಇದಾರಂತೆ, ಆದ್ರೆ ಅದ್ರಲ್ಲಿ ಅರ್ಧಕ್ಕಿಂತ ಜಾಸ್ತಿ expats ಇದಾರೆ. ಬಹರೈನಿಗಳು ಕೂಡ ಒಳ್ಳೆ ಜನಾನೇ, ಹೆಚ್ಗೆ ತೊಂದರೆ ಕೊಡಲ್ಲಂತೆ. ಭಾರತದ ತರಹನೇ ದೇಶ ಬಹಳ ಶ್ರೀಮಂತ ಅದರೂ ಜನ ಬಡವರೇ. ಕೆಲವೇ ಕೆಲವು ಜನರ ಹತ್ತಿರಾನೆ ಎಲ್ಲ ದುಡ್ಡು ಸೇರ್ಕೊಂಡಿರೋ ತರ ಇದೆ.
ಈ ದೇಶದಲ್ಲಿ ಟ್ಯಾಕ್ಸ್ ಇಲ್ಲದೆ ಇರೋದ್ರಿಂದ ಕೆಲವೊಂದು items ಭಾಳನೆ cheap ಆಗಿ ಸಿಗತ್ತೆ. ವಿಶ್ವದಾದ್ಯಂತ ಮಾಡೋ ಎಲ್ಲಾ ಕಾರುಗಳು ಇಲ್ಲಿ ಭಾಳನೆ ಕಮ್ಮಿ ರೇಟ್ಗೆ ಸಿಗತ್ತೆ. ಅದಕ್ಕೆ ಊರಿನ ತುಂಬಾ ಬರೀ ಕಾರುಗಳೇ ಕಾಣಿಸ್ತಾವೆ.
ಬಡಬಗ್ಗರಿಗೆ, ಬೇರೆ ದೇಶದಿಂದ ಬಂದ ಕೂಲಿ ಕಾರ್ಮಿಕರಿಗೆ ಅಂತಾನೆ ಸರಕಾರ ಬಸ್ ವ್ಯವಸ್ಥೆ ಮಾಡಿದೆ, ಆದ್ರೆ ಅದೇನು ಬಹಳ ಚನ್ನಾಗಿಲ್ಲ. ಕೆಲವೊಂದಿಷ್ಟು ಜಾಗಗಳಿಗೆ ಮಾತ್ರ ಹೋಗುತ್ತವೆ ಅಷ್ಟೆ.
ಬಹರೈನಿನ ಬಡವರ car ಅಂದರೆ Cars, ಬಹರೈನಿನ ಸಾರ್ವಜನಿಕ ಸಾರಿಗೆ. ಪಕ್ಕದಲ್ಲಿರೋದು ದೊಡ್ಡ ಬಸ್, ಇದು ಯಾರನ್ನು ಕಾಯಲ್ಲ, ಸುಮ್ನೆ ಹೋಗ್ತಿರತ್ತೆ ಅಷ್ಟೆ.
